Bu aralar zor bir mücadele içindeyim!
Bu yıl Türkiye tatilimden bir kaç kitapla döndüm. Bunlardan biriside resimde gördüğünüz "kınyas ve kayra" kitabı. Büyük övgüler sonrası beklentimde bir hayli büyüktü doğrusu. Ne varki kitabı başladım başlayalı büyük mücadele içindeyim. Bir insan bu kadar nefret dolu bakarım hayata!?! Bu kadar negatif olurmu hayat felsefesi yahu?
Bir depresif havadır gidiyor! Karamsarlık... Nefret... Şiddet.... Kesme... biçme....tecavüz...Aldı başını gidiyor! İlk sayfalarda kendimi zor tuttum kitabı duvara fırlatmamak için. Hayır dedim kendime, vardır bir hikmeti, düzelir...
Sayfa 190 ve hala karanlıktan aydınlığa çıkamadık! Nedir bu ya. Bırakamıyorumda işin kötüsü. İnstagramda sordum "nedir bu?" diye. Sabret son ikyüz sayfasına doyum olumuyor dediler. Merakda ediyorum işin kötüsü! Bırakamıyorum! O-ku-ma-lı-yım! Hani kötüde yazmıyor işin doğrusu. Yiğidi öldür hakkını yeme! Ama çok ruhum daraldı!
Siz bu durumlarda ne yaparsınız?
Çok merak ettiğim ve okumak istediğim kitaplardan biri bu da. Ama ruh halime hiç uygun değil hele ki şu zamanlarda karamsarlık:( Sanırım bırakır daha uygun bir zamanda okurdum.
YanıtlaSilSevgiler canım^-^
Yorum için teşekkürler! Bakalım ne kadar sabredeceğim. ;)
SilBen hemen bırakıp beni mutlu edecek bir başka kitaba geçerdim...
YanıtlaSilDarlatamam kendimi :)) gerçi bu kitabı okumayı istiyordum oğlumun ismi KAYRA...
Çok haklisin! Aslında ömür kısa, vakit ise çok değerli.!
SilBu kitabı yarım bırakanlar kulübüne adımı ekler misiniz lütfen!
YanıtlaSilYok, yok ben de tahammül edemedim ve bıraktım yarıda...
Yorumunuz ıcın teşekkürler! Cıdden vakıt çok degerlı ve okunacak daha nice güzel kıtap var degılmı?
Sil