Kim gercek yabancı - bir ülkede yaşayıp bir yere ayit olduğunu bilen mi, yoksa kendi ülkesinde yabancı hayatı sürüp, ait olacak başka bir yeri olmayanmı?
İsimlerin yabancı memleketlere ayak uydurma sürecinde muhakkak birşeyler eksilir - bazen bir nokta, bazen bir harf ya da vurgu. Yabancının isminin başına gelenler pişmiş tavuğun olmasa da pişmiş ispanyanın başına gelene benzer.... Yabancı iste ilk bu fireyi vermeyi öğrenir. Yabancı bir ülkede yasamanın birinci icabı insanın en aşina olduğu şeye, ismine yabancılaşmasıdır.
Nede doğru söylemiş Elif Şafak!
Peki bu süreçte yabancının katkı payı ne?
Kenine yabancılaşmayı, özüne yabancılaşmayı kim istemiş ondan?
Biz degilmiyiz ezikliğimizden, kolaya kaçmak isteyişimizden bu gibi firar veren?
İnsan kendine, özüne ve kültürüne sahip çıkmadığı sürede, kaybolmaya yüz tutmuş demektir!
Kimlik has olmalıdır! Başkalarına benzeme çabasında değer kazandiğini dusunen insan büyük yanılgı içerisindedir. Değer kazanmanın tam aksine, ünlü bir ressamin resminin basit bir kopyası haline gelir oysa zavallı, haberi yok!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder